In dit interview maken we kennis met Basel, een goedlachse en toegewijde Leerling Helpende Taalklas bij HilverZorg. Basel, die oorspronkelijk uit Syrië komt, deelt zijn indrukwekkende en inspirerende verhaal, zijn uitdagingen bij het leren van de taal en zijn uiteindelijk succesvolle integratie in de Nederlandse samenleving. Hij vertelt openhartig over zijn ervaringen en hoe zijn werk bij HilverZorg hem niet alleen een nieuw carrièrepad heeft geboden, maar ook zijn leven ten goede heeft veranderd.

Kay (Recruiter): Wie ben je en wat is jouw functie bij HilverZorg?

Ik ben Basel en ik kom uit Syrië. Ik woon nu al negen jaar in Nederland. Ik werk als Leerling Helpende in de Taalklas. Hier krijg ik les in de Nederlandse taal en leer ik het vak van Helpende. Ik vind het superleuk, hoewel het soms lastig is, vooral de grammatica en de vakwoorden. Ik voel me nu veel zelfverzekerder en beter in mijn werk dan vroeger. In het begin vond ik het super spannend. Tijdens mijn eerste gesprek met Tanja (Recruiter) begreep ik nauwelijks iets van haar vragen. Voor mijn gevoel zei ik alleen “ja” en “nee”. Ik ervaarde haar tijdens dat gesprek als heel aardig en begripvol, ondanks dat ik de taal nog niet goed sprak. Ik kon het bijna niet geloven toen ik hoorde dat ik de kans kreeg om hier te werken en leren.

Kay (Recruiter): Hoe is je carrière precies gelopen?

Ik heb een diploma als Electrical Engineer op hbo niveau behaald en heb meerdere jaren in dit vakgebied gewerkt in Syrië. Helaas is dat diploma hier in Nederland niet geldig. Dat begrijp ik, want mijn taalniveau is onvoldoende. Het zou gevaarlijk zijn, omdat je met spanningen en voltages werkt, dus je moet vloeiend Nederlands en Engels spreken. In Nederland spreken kleine kinderen al twee of drie talen, terwijl wij in mijn thuisland alleen Arabisch spreken. Om deze reden is het voor mij lastiger de Nederlandse taal op te pikken.

De eerste anderhalf tot twee jaar heb ik in verschillende asielzoekerscentra gewoond. Daarna heb ik een jaar Nederlandse les gevolgd, maar dat was slechts basisniveau. Toen gaf de gemeente aan dat mijn uitkering/subsidie stopgezet zou worden, tenzij ik een baan zou vinden. Dit was vrijwilligerswerk waarbij ik ouderen hielp. Maar hier kreeg ik natuurlijk geen uitkering, ik wilde iets bijdragen aan de maatschappij. Toen vond de gemeente een baan voor me in de logistiek, waar ik vijf jaar heb gewerkt. Dit was geen leuke periode; ik had weinig contact met collega’s en sprak nauwelijks Nederlandse. Los van het bedienen van de machines zei ik alleen ‘goedemorgen’ bij binnenkomst en ‘goedenavond’ op het einde van mijn werkdag. Op de fabriek ervaarde ik helaas veel discriminatie en onaardig gedrag, wat me diep in mijn hart raakte. Het was een moeilijke situatie vanwege de oorlog in mijn land. Ik wilde hier niet heen, maar ik had geen andere keuze. Uiteindelijk ging het bedrijf failliet en had ik door de taalbarrière weinig kansen om een nieuwe baan te vinden. Om die reden heb ik daarna twee jaar in de transport gewerkt, maar ook daar sprak ik weinig. Het was een moeilijke periode met veel stress en ruzies thuis. Mijn vrouw zei dat ze klaar was met mijn gedrag. Via via hoorde ik over de Taalklas bij HilverZorg. Door het vrijwilligerswerk dat ik eerder gedaan had wist ik dat ik het leuk zou vinden. In het gezin waar ik ben opgegroeid, werkte er van al mijn vijf broers niemand in de zorg, maar ik wilde het proberen.

Door de periode in de fabriek had ik een wond opgelopen in mijn hart en was ik angstig dat het hier misschien hetzelfde zou zijn, maar gelukkig heb ik mij vanaf het eerste moment welkom gevoeld. Hier krijg ik hulp van iedereen, het was in het begin echt een soort cultuurshock. Na twee of drie maanden zei mijn zoon: “Papa, kan je me één ding beloven, wil je nooit meer weggaan bij HilverZorg? Je bent zo’n leuke papa geworden.” Hij zei dat ik hiervoor vaak boos was, maar nu ben ik vrolijk en lach ik veel. Ik heb hem beloofd dat ik me altijd zal blijven ontwikkelen en groeien in de zorg. Ik voel me hier op mijn plek en heb hele goede collega’s die als familie aanvoelen.

Kay (Recruiter): Op welke manier ben je veranderd sinds je bij ons bent gaan werken?

Ik heb het vertrouwen in de mensheid teruggekregen. Bij HilverZorg word ik echt gezien als persoon, ongeacht waar ik vandaan kom. Ik voel me nu veel beter, meer in mijn kracht. Ik lach elke dag en voel veel verbondenheid met collega’s en de bewoners.

Kay (Recruiter): Waar haal je energie uit in je werk?

Vanaf het begin tot het einde van de dag werk ik met mensen, alleen dit al geeft zoveel energie. Ik krijg echt energie van begin tot eind. Soms wordt een bewoner boos, maar het mooie is dat je een paar uur later weer lacht met dezelfde bewoner. Ook onder de collega’s lachen we veel en maken we grapjes. Ik vind het verder prachtig om te luisteren naar persoonlijke verhalen van bewoners. Ze vertellen over een andere tijd zonder openbaar vervoer en hoe ze vroeger leefden.

Kay (Recruiter): Wat heb je over jezelf geleerd sinds je de zorg in bent gegaan?

Ik heb geleerd dat ik met mijn hart moet werken en geduld moet hebben. Ik heb nu in alles wat ik doe veel meer geduld. Hier heb ik geleerd dat geduld belangrijk is, vooral in de eerste twee maanden was dat iets wat ik echt moest leren.

Kay (Recruiter): Wat is het leukste of grappigste moment dat je bij HilverZorg hebt meegemaakt?

Een grappig moment was met een bewoner die de hele dag op haar stoel had gezeten. Toen ze opstond, zag ik iets op de grond en ging ik het schoonmaken. Echter had ik niet door dat het om ontlasting ging en het van de stoel naar beneden lekte. Tot het moment dat ik iets in mijn nek voelde vallen. Gelukkig kon ik meteen daarna een warme douche nemen. We hebben er hard om gelachen, ik was helemaal niet boos maar vond het super grappig. Dit soort dingen horen bij het leven.

Kay (Recruiter): Hoe verschilt de zorg van de branche waarin je actief was?

De zorg is heel anders dan de logistiek en transport waar ik eerder in werkte. In de zorg werk je met mensen en hun emoties, terwijl je in de logistiek en transport vooral met machines werkt en weinig interactie hebt.

Kay (Recruiter): Waarom denk je dat je in jouw rol van toegevoegde waarde bent?

Ik denk dat het belangrijk is om met je hart te werken als je in de ouderenzorg werkt. In mijn cultuur is iedereen betrokken bij de ouderen. In onze landen bestaan geen bejaardenhuizen; familie zorgt voor elkaar. Ik heb drie jaar voor mijn opa gezorgd, die blind was en een probleem met zijn arm had. Hij was gevallen en ik heb hem geholpen tot aan mijn dienstplicht in het Syrische leger. Helaas is mijn opa een half jaar daarna overleden. Ook mijn vader is helaas al overleden. Maar ik kan de liefdevolle zorg die ik meegekregen heb nu toepassen bij de ouderen die bij HilverZorg wonen.

Kay (Recruiter): Wat vind je zelf het leukste aan HilverZorg?

Alles. Echt alles. HilverZorg biedt veel kansen om te leren en ik voel me goed en welkom hier. Ik kan werken en tegelijkertijd leren. Veel mensen zoals ik, die uit het buitenland komen, krijgen hier een mooie kans. HilverZorg is eerlijk en kijkt naar de motivatie en de persoon die binnenin zit. Dat motiveert mij extra in mijn werk.

Kay (Recruiter): Wat wil je meegeven aan personen die twijfelen om de zorg in te gaan?

Als iemand twijfelt, zeg ik: je hoeft niet te denken, gewoon meteen solliciteren. Bij HilverZorg voelt het echt als een familie. Ik noem mijn collega’s vaak zussen en broers.

Kay (Recruiter): Over welke vaardigheden moet je volgens jou beschikken om mee te doen als leerling in de taalklas?

Er zijn geen specifieke vaardigheden nodig. Het belangrijkste is dat je zorgzaam bent, dan is dat genoeg.

Kay (Recruiter): Bedankt Basel voor het delen van jouw inspirerend verhaal en de tijd die je genomen hebt voor dit interview.

Het verhaal van Basel is een krachtig voorbeeld van veerkracht, doorzettingsvermogen en de impact van een ondersteunende werkomgeving. Zijn reis van vluchteling tot gewaardeerde collega bij HilverZorg toont aan hoe belangrijk het is om kansen te bieden aan mensen, ongeacht hun achtergrond. Basel heeft niet alleen zichzelf ontwikkeld, maar draagt ook met veel liefde en zorg bij aan het welzijn van anderen. Met zijn dankbaarheid en passie voor de zorg is hij van onschatbare waarde voor HilverZorg en een groot voorbeeld voor anderen. Zijn boodschap aan iedereen die twijfelt om de zorg in te gaan, is duidelijk: twijfel niet, want bij HilverZorg vind je niet alleen een baan, maar ook een familie.